Mountain of Mirrors and Starlight

Nekromanta, siedem krasnoludek, zombie-rycerz oraz książę (wraz z kotem) i księżniczka fae schodzą do wnętrza góry, by odzyskać horkruks z podziemnego jeziora. (Jeden z rozdziałów ma nawet tytuł "There and Back Again", bohaterowie jeżdżą na wielkich uroczych pieskach nazywających się wargis i inne takie smaczki).
W tej książce jest tyle twistów, że Shyamalan by się nie powstydził. Przewidziałam wszystkie z wyjątkiem jednego, który był na tyle kuriozalny, że spowodował, że pozostało mi tylko westchnąć.
Postaci fokalizujących też było mrowie i przynajmniej jedna wydaje mi się kompletnie zbędna (zwłaszcza że jej perspektywa pojawia się gdzieś w połowie trochę z zaskoczenia).
Pół tej książki to właściwie lore, przez co wszystko to się dosyć wlecze. Rozumiem, że to trochę dlatego, że zapowiada się kolejna część, ale nie wiem, czy i tak potrzebowaliśmy takich szczegółowych informacji o imionach i nazwiskach krasnoludów, czy istnieniu czarów antykoncepcyjnych, kiedy nic właściwie nie wiemy o samym zwierciadle, że o przywracaniu ludzi do życia przy pomocy cudzej duszy nie wspomnę.
Czasem lore jest rozgrywany komediowo, jak na przykład... ruja księżniczki fae, która jest tak nagrzana, że ledwo może myśleć o czymkolwiek innym niż o seksie i chowa się przed chłopem pod stołem, żeby go nie napaść. Niespodziewany humor wydaje mi się zresztą najlepszą częścią tej opowieści, choć oczywiście doceniam walor edukacyjny (wybaczanie samemu sobie, komunikacja i szczerość w relacjach są ważne!).

Nekromanta, siedem krasnoludek, zombie-rycerz oraz książę (wraz z kotem) i księżniczka fae schodzą do wnętrza góry, by odzyskać horkruks z podziemnego jeziora. (Jeden z rozdziałów ma nawet tytuł "There and Back Again", bohaterowie jeżdżą na wielkich uroczych pieskach nazywających się wargis i inne takie smaczki).
W tej książce jest tyle twistów, że Shyamalan by się nie...